PANELIŚCI DNI ATEIZMU 2023

Richard Dawkins – biolog ewolucyjny, autor książek.

Profesor na Uniwersytecie w Oksfordzie do 2008 r., obecnie emerytowany członek New College w Oksfordzie. Jest teoretykiem ewolucji biologicznej. Światową sławę przyniosła mu wydana w 1976 r. książka Samolubny gen, która wprowadziła gen jako jednostkę doboru naturalnego do koncepcji ewolucji oraz pojęcie memu, inicjującego powstanie memetyki. Jego książka Fenotyp rozszerzony (1982 r.) wniosła do biologii ewolucyjnej ważny wkład pokazując, że działanie fenotypu nie ogranicza się do ciała danego organizmu, ale rozciąga się na środowisko, w tym ciała innych istot. W 2006 r. zakłada Fundację Richarda Dawkinsa na rzecz Rozumu i Nauki. Richard Dawkins jest zadeklarowanym przeciwnikiem kreacjonizmu i pseudonaukowej koncepcji inteligentnego projektu, a także homeopatii, alternatywnej medycyny, różdżkarstwa i itp. Logiczną konsekwencją zrozumienia ewolucji jest dla niego ateizm. Jest znanym krytykiem religii. Jego najpopularniejsza książka Bóg urojony (2006 r.) wywarła wpływ na zmianę światopoglądu szerokich rzesz ludzi. Dawkins dowodzi w niej, że nie ma żadnych przesłanek, by uznać istnienie nadnaturalnego stworzyciela, a wierzenia religijne mają charakter zbiorowego urojenia i są nie do pogodzenia z nauką. W nauce Dawkins upatruje nie tylko źródła wiedzy, ale także doznań estetycznych, zachwytu nad pięknem natury (Rozplatanie tęczy i inne). Szereg książek Richarda Dawkinsa zostało przetłumaczonych i wydanych w Polsce, w tym: Samolubny gen, Rzeka genów, Kapłan diabła, Bóg urojony, Najwspanialsze widowisko świata, Magia rzeczywistości, Apetyty na cuda, Światełko w mroku, Czterej jeźdźcy Apokalipsy, Wyrastając z Boga. Richard Dawkins został nagrodzony licznymi prestiżowymi nagrodami naukowymi oraz tytułami doktora Honoris Causa. Jako intelektualista regularnie wypowiada się w debatach telewizyjnych i radiowych, w szczególności na temat nauki i ateizmu.

David Rand – Kanadyjski autor, bloger i działacz ateistyczny. Założyciel i prezes kanadyjskiego Stowarzyszenia Ateistycznych Wolnomyślicieli (Atheist Freethinkers Canada), autor dwóch edycji (angielskiej i francuskiej) bloga Atheology (Atheologie) i licznych artykułów natemat ateizmu, laickości, praw człowieka, praw kobiet, praw LGBT itd. Autor książki „Stillbirth: The Failure of Secularism in the English-Speaking World”. Panelista Dni Ateizmu 2016, 2017 i 2018 r. w Warszawie oraz laureat Nagrody Specjalnej Fundacji im. Kazimierza Łyszczyńskiego.

Nina Sankari (Polska) – Działaczka feministyczna i ateistyczna, współzałożycielka i wiceprezeska Fundacji im. Kazimierza Łyszczyńskiego. Publikowała m.in. w Racjonalista.pl, Fakty i Mity, Faktycznie, La Raison, Charlie Hebdo, 50/50, współzałożycielka i redaktorka naczelna „Przeglądu Ateistycznego”. Uznana przez Gazetę Wyborczą za jedną z 50 śmiałych kobiet 2018, które zmieniają świat na lepsze.

Kiedy kobiety biorące udział w trwających w irańskich miastach protestach ściągają z głów chusty i je palą lub manifestacyjnie ścinają swoje włosy a demonstracje w wielu irańskich miastach nabierają mocy po brutalnym zamordowaniu 22-letniej Mahsy Amini nie sposób nie wysłuchać głosu z Persji. Tym głosem będzie między innymi głos Maryam Namazie Maryam Namazie (Iran/Wielka Brytania) – Irańska działaczka feministyczna, świecka i_ateistyczna. Kieruje organizacją i_kampanią pt. One Law for All (Jedno Prawo dla Wszystkich) i jest organizatorką dorocznej London Secular Conference (Konferencji na rzecz Świeckości) i_współzałożycielką Rady Byłych Muzułmanów w_Wielkiej Brytanii (CEMB). Pierwsza laureatka tytułu Ateistki/Ateisty Roku w_kategorii zagranicznej, jest stałą członkinią Kapituły Tytułu Ateisty Roku.

Prof. Paweł Golik (Polska) – Dyrektor Instytutu Genetyki i Biotechnologii Uniwersytetu Warszawskiego Zajmuje się zagadnieniami obróbki i stabilności RNA w mitochondriach drożdży i kręgowców, biologią ewolucyjną i bioinformatyką, a także filogenetyką molekularną. Jego zainteresowania naukowe obejmują m.in. badania funkcji i ewolucji kodowanych jądrowo białek zaangażowanych w metabolizm RNA w mitochondriach wykorzystanie drożdży do modelowania ludzkich chorób związanych z zaburzeniami jądrowej kontroli ekspresji genomu mitochondrialnego, paleogenomikę i genomikę porównawcząZawodowo związany z macierzystym Wydziałem, gdzie jest dyrektorem Instytutu Genetyki i Biotechnologii. Współpracuje z artystami tworzącymi na pograniczu nauki i sztuki[. Popularyzator nauki. Przewodniczący Rady Upowszechniania Nauki

Annie Laurie Gaylor (USA) założycielka i współprezeska amerykańskiej Fundacji Wolność od Religii (Freedom from Religion), największej amerykańskiej organizacji promującej światopogląd nieteistyczny i broniącej praw ateistów (30 tys. członków), autorka fundamentalnych książek nt. stosunku religii do kobiet. Dołączyła do Kapituły Konkursu na Tytuł Ateisty/Ateistki Roku 2019

Dan Barker (USA)Wiceprezes Fundacji Freedom From Religion (Wspólnie z Annie Lourie Gaylor). Wybitny amerykański autor wielu książek, w tym eseju Losing Faith in Faith: From Preaher to Atheist ( Tracąc wiarę w wiarę: Os kaznodziei do ateisty). Jego wykłady i debaty wyróżniają się klarownością i wiedzą z zakresu współczesnej fizyki, kosmologii i biologii. Dan Barker jest również pianistą. muzykiem jazzowym oraz kompozytorem dwóch musicali dla dzieci.

Prof. Jan Hartman – polski filozof pochodzenia żydowskiego, bioetyk, profesor nauk humanistycznych, wydawca, publicysta, nauczyciel akademicki, polityk. Zdeklarowany ateista. Laureat konkursu na tytuł Ateista Roku (2014) nadawanego przez Fundację im. Kazimierza Łyszczyńskiego, a od 2015 r. stały członek kapituły tego konkursu. Na zdjęciu Jan Hartman jako Łyszczyński (2014 r.)

Armin Navabi ( Iran/Kanada) – irańsko-kanadyjski ex-muzułmański ateista, autor i podcaster, obecnie mieszkający w Vancouver w Kanadzie. W 2012 roku założył internetową społeczność wolnomyślicielską Atheist Republic, organizację non-profit z siedzibą w Kanadzie , która ma teraz setki oddziałów zwanych “konsulatami” w wielu krajach na całym świecie, takich jak Malezja, Indonezja i Filipiny. umożliwienie niewierzącym interakcji w społeczeństwach, w których bezbożność, apostazja i bluźnierstwo są często kryminalizowane i represjonowane. Jako autor zadebiutował książką „Dlaczego nie ma Boga (2014)”, a w 2017 roku został współprowadzącym podcast Świeckich Dżihadystów z Bliskiego Wschodu z Ali A. Rizvi, Yasmine Mohammad i Faisal Saeed Al Mutar. W styczniu 2018 roku program został przemianowany Z Świeckich dżihadystów na „Muzułmańskie oświecenie”, a Rizvi i Navabi byli jego współgospodarzami. W 2019 roku został laureatem nagrody „Ateista Roku” w kategorii międzynarodowej, nadawanej przez Fundację im. Kazimierza Łyszczyńskiego.

Michael Schmidt-Salomon. Niemiecki pisarz, filozof, wykładowca akademicki oraz działacz ateistyczny nazywany przez prasę głównym ateistą Niemiec. Od 2006 r. jest rzecznikiem Fundacji Giordano Bruno, na zlecenie której napisał „Manifest humanizmu ewolucyjnego – Mowę na rzecz dominującej kultury na miarę naszych czasów”. Sformułował w nim 10 postulatów humanizmu ewolucyjnego jako alternatywę dla Dziesięciu Przykazań. W 1997 r. uzyskał doktorat z filozofii na uniwersytecie w Trewirze, gdzie był wykładowcą. 0d 2002 r. wykłada w Instytucie Badań Edukacyjnych i Społecznych w Luksemburgu. Głównymi obszarami jego zainteresowań są teoria nauki, antropologia, estetyka, teoria społeczeństwa, futurologia, krytyka religii i krytyka ideologii, a także etyka praktyczna. Jest autorem szeregu książek, w tym „Manifestu humanizmu ewolucyjnego” (2006) i „Kościół w głowie” (2007), ale największe kontrowersje wywołała jego książka „Jak Jeżyk z Prosiaczkiem Boga szukali i co z tego wynikło” (2007), uznana przez prasę za „Boga urojonego Richarda Dawkinsa dla dzieci”. Za napisanie jej został znieważony przez biskupa, przeciwko któremu wygrał długi proces, uzyskując precedensowy wyrok zawierający słowa o tym, że „Kościół nie jest wyjęty spod prawa”. Schmidt-Salomon był współinspiratorem założenia Centralnej Rady Byłych Muzułmanów w 2007 roku i współorganizatorem konferencji krytykujących islam.